Μανωλίδου, Βάσω

(Αθήνα 1917 –). Ηθοποιός του θεάτρου. Πρωτοεμφανίστηκε στο Εθνικό Θέατρο το 1932 και κατά την πενηνταετή της καριέρα ερμήνευσε πλήθος ρόλων με ιδιαίτερη επιτυχία. Μαζί με άλλους κορυφαίους ηθοποιούς της εποχής συντέλεσε στη λεγόμενη χρυσή περίοδο του Εθνικού Θεάτρου. Συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες Φώτο Πολίτη, Δημήτρη Ροντήρη, Τάκη Μουζενίδη και έπαιξε την Τερέζα στο Τραγούδι της κούνιας, τη Φρίντα στο Γιάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν, την Τούλα στο Φυντανάκι, τη Βιόλα στη Δωδέκατη νύχτα, την Ιουλιέττα στο Ρωμαίος και Ιουλιέττα, την Οφηλία στον Άμλετ και την Κορντέλια στο Βασιλιά Ληρ του Σαίξπηρ, τη Μαργαρίτα στο Φάουστ κ.ά. Από το 1943 άρχισε να συγκροτεί δικούς της θιάσους σε συνεργασία με τους Γ. Παππά, Αιμίλιο Βεάκη, Μ. Αρώνη, Δημ. Χορν. Το 1946-47 ταξίδεψε στην Αμερική και τα επόμενα χρόνια περιόδευσε στην Κωνσταντινούπολη, στην Κύπρο και στην Αίγυπτο. Το 1955 επέστρεψε οριστικά στο Εθνικό Θέατρο, ερμηνεύοντας μεγάλες ηρωίδες του διεθνούς ρεπερτορίου. Η τελευταία της εμφάνιση στη σκηνή ήταν ο ρόλος της Ουίνι στο έργο του Σάμουελ Μπέκετ Ευτυχισμένες μέρες σε σκηνοθεσία Αλ. Μινωτή (1981), ίσως η κορυφαία στιγμή στη σταδιοδρομία της. Η ηθοποιός Βάσω Μανωλίδου (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).